شعر طنز:
وصیت نامه
با مُردنِ من پا به خیابان بگذارید
ماتم زده انگشت به دندان بگذارید
خیلی اگر از مُردنِ من تحتِ فشارید
فریادن سر به بیابان بگذارید
در مجلسِ تشییع جنازه، جسدم را
چون خربزه بر شانه ی یاران بگذارید
قبری بِکَنید عمقی و جادار که انگار
خواهید در این مقبره نیسان بگذارید
تا اینکه نچسبد به تنم سنگ و کلوخی
زیر جسدم قالی کرمان بگذارید
تا انکر و منکر به من اینقدر نپیچند
لای کفنم نسخه ی کیهان بگذارید
در قبر کنارم نشود هیچ زنی خاک
این زیر مرا راحت از ایشان بگذارید
یک هدفونِ بی سیم ببندید به گوشم
آهنگ بنان و شجریان بگذارید
بر سنگِ مزارم بنویسید دو تا جوک
زیرش دو سه تا شکلک خندان بگذاررید
یک خط بنویسید که این هم به فنا رفت
بی شرح و بیان نقطه ی پایان بگذارید
تا اینکه کسی روی مزارم ننشیند
در حاشیه اش میخِ فراوان بگذارید
تا اینکه همه از دو سه جا خوب بسوزند
در مجلس من نوحه ی سوزان بگذارید
خیرات نمــاییــد چــلو مرغ برایم
چسبیده به هر سینه دو تا ران بگذارید
در مجلس ترحیم و شب هفت و چهلم
پیشِ همگان قهوه و قلیان بگذارید
پیش فک و فامیلِ خودم میوه ی اعلا
شیرینی و نسکافه و فنجان بگذارید
پیشِ فک و فامیل زنم داخل نایلون
خرما و خیار و نمک و نان بگذارید
یک نکته ی بسیار مهم از قلم افتاد
روی کفنم پرچم ایران بگذارید
شروین سلیمانی ـ یکشنبه 14/7/1392
,بگذاریدتا ,اینکه ,بگذاریددر ,بگذاریدتا اینکه ,شروین سلیمانی منبع
درباره این سایت